خانه / ترفندهای چاپ / چسبندگی لایه اول چاپ سه بعدی را چه کنیم؟ 4 راه حل

چسبندگی لایه اول چاپ سه بعدی را چه کنیم؟ 4 راه حل

پرینت سه بعدی خیلی لذت بخش است. مثل رویاهای کودکی است که اکنون به ثمر نشسته است. اما مهمترین بخش در این رویا شروع کار ، یا لایه اول پرینت است. چسبندگی لایه اول چاپ سه بعدی بسیار مهم است و غلبه بر مشکلاتش برای یک چاپ سه بعدی خوب ضروری است. در اینجا به چند راه حل کلیدی می پردازیم؛

راه حل اول: چاپ یک لایه چسبنده زیر قطعه کار

هنگامی که قطعه ای با سطح مقطع کوچک دارید ، و یا فرم کار شما خاص است و یا هز قطعه ای که دارید برای چاپ آماده اش می کنید، چسبندگی لایه اول چاپ سه بعدی ممکن است کافی نباشد و در ساعات بعدی پرینت از سطح میز کار جدا شود . برای غلبه بر این مشکل بیشتر نرم افزار های چاپ سه بعدی امکان چاپ یک لایه اولیه چسبنده را در برای ما مهیا کرده اند.
در نرم افزار های چاپ سه بعدی خود گزینه RAFT و یا BRIM را انتخاب کنید. این گزینه برای چاپ ما سطوح مناسب و کافی ، جهت ایجاد چسبندگی را ایجاد می کنند.

brim: این گزینه همچون لبه کلاه می ماند که دورتا دور آن را در برمیگیرد.این لبه ها به تعدادی که شما انتخاب می کنید پیرامون محیط قطعه شما در یک لایه ایجاد می شوند و به چسبندگی لایه اول کمک شایانی می کنند.

raft: این گزینه یک سطح زیر کار نازل ایجاد می کند که زیر قطعه کار چاپ می شود و سطح اتصال خوبی را به میزکار شما ایجاد می کند و قطعه کار روی آن چاپ شده و پس از پایان به راحتی جدا می شود.

راه حل دوم: استفاده از چسب ها

اگر شما از چسبندگی روی میزکارتان راضی نیستید می توانید یک راه حل روشن و جذاب برای خودتان داشته باشید و آن استفاده از چسب ها است.

چسبندگی لایه اول و چسب آبی و چسب ماتیکی

چسب ماتیکی: چسب ماتیکی یکی از چسب های متداول لوازم التحریر هاست و بیشتر برای کاغذ استفاده می شود اما در مقوله چاپ سه بعدی بسیار کارآمد شده است و می توانید از آن برای چسبندگی سطح میزکارتان استفاده کنید. بسیار هم راحت قابل پاک شدن و شستشو است.

چسب مو: چسب مو و یا به اصطلاح ما در ایران “تافت” کاربرد خوبی در ایجاد چسبندگی روی میز کار شما دارد. یک لایه نازک از آن روی میز کار کافی است تا اثربخشی خوب آن را ببینید.

چسب آبی: این چسب یا به اصطلاح “بلوتیپ” نیز برای ایجاد یک سطح یکنواخت و اطمینان بخش بسیار کارآمد است. می توانید آن را در حالت های نواری و یا صفحه ای روی میز کار خود نصب کنید و تا زمانی که منهدم نشده از آن استفاده کنید. استفاده از این چسب ها یک روش استاندارد است.

چسب طلا: در سالهای ابتدایی چاپ سه بعدی یکی از متداول ترین محصولات مورد استفاده در روی میزهای کار همین چسب های طلا یا “کپتون” بوده اند. هنوز هم برخی از آن استفاده می کنند و راضی هستند.

پدحرفه ای چاپ: بهترین انتخاب برای صفحه چاپ پرینتر های سه بعدی این پد حرفه ای چاپ است. ایجاد چسبندگی بسیار بالا حتی با هیت بد(Heatbed) خاموش یکی از توانایی های این پد است.

راه حل سوم: تراز کردن میز یا کالیبراسیون 

چسبندگی لایه اول چاپ سه بعدی

البته که تراز بودن میزکار از اصول اولیه چاپ سه بعدی است اما اگر راه های بالا برای بهبود چسبندگی جواب نداد باز به سراغ ترازکردن میزکارتان بروید چون احتمالا علت از همین جاست.

یک میز کار تراز نشده باعث تفاوت چسبندگی لایه اول در جهات مختلف چاپ می شود و گاهی باعث کنده شدن و یا تاب برداشتن از یکی از طرفین قطعه کار خواهد شد. اگر میزکار شما خوب تراز نشود حتی باعث بیرون زدگی دیواره های لایه اول خواهد شد که هم کیفیت کار شما را کم می کند و هم جدا کردن قطعه کار از میز سخت خواهد بود.

برای تراز کردن میز می توانید از 2 روش دستی و اتوماتیک استفاده کنید. در روش کالیبراسیون میزکار به صورت دستی کافی است با استفاده از پیچ های تنظیم هیت بد در گوشه های میزکار و تغییرفشردگی آن به ترتیب میزکار و فاصله سر نازل را تغییر دهید.

در روش اتوماتیک نیز کار به همین صورت پیش می رود فقط حرکت نازل در گوشه های میز توسط نرم افزار چاپ سه بعدی انجام خواهد شد و منظم تر کار انجام خواهد گرفت.

راه حال چهارم: استفاده از سنسورهای مجاورتی

برخی از پرینترهای سه بعدی از این سنسور های مجاورتی برای تنظیم دقیق فاصله نازل تا میز استفاده می کنند و در ابتدای هر بار چاپ این کالیبراسیون انجام میگیرد. اما نکته ای که حایز اهمیت است تراز افقی میز در جهات X  و y باید باز هم دستی و دقیق انجام گرفته باشد.

سنسورهای مجاورت    پدحرفه ای چاپ   انواع چسب ها

 

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *